Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

τα όρια


 Τα όρια είναι ένα θέμα που με απασχολεί σε μόνιμη βάση. Ποικίλα όρια, γιατί όρια υπάρχουν παντού. Σε καθετί. Όρια που θέτουμε και όρια που μας θέτουν. Και πόσες φόρες έχουμε ακούσει την φράση "ξεπέρασες τα όρια". Εγώ πολλές (προφανώς είναι αγαπημένη συνήθεια και αυτή). Το ζήτημα όμως είναι, ότι πολλές φορές αφήνουμε εμείς να ξεπερνούν τα όριά μας. Ναι, "αφήνουμε". Και το ξέρουμε, και συνεχίζουμε. Το ζήτημα είναι "γιατί?".
  Κοιτάξτε, προσωπικά δεν είμαι από τους ανθρώπους που αφήνουν εύκολα κάτι που ξεπερνά τα όρια, και κάτι που τους ενοχλεί, να παίρνει παράταση και να συνεχίζεται. Θεωρώ φρόνιμο και ειλικρινές να ξεκαθαρίζεις κάποια πράγματα από την αρχή, για το καλό όλων. Οι ανθρώπινες σχέσεις άλλωστε, οι δικές μου σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους, γουστάρω να έχουν ως βάση τους την ειλικρίνεια και την ευθύτητα, γιατί εμπειρικά, αυτές είναι και οι πιο υγιείς. Το θέμα είναι, ότι σε μεμονωμένες περιπτώσεις, κάνω, πως να το πω ευγενικά (άσε μας, που έμαθες και τις ευγένειες τώρα), τον μαλάκα. Και επαναλαμβάνω: σε ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΕΣ περιπτώσεις (μη μας μείνει και μόνιμο το προαναφερθέν επίθετο). Και ποιες είναι αυτές? Αυτές οι περιπτώσεις είναι όταν κάτι ξεπερνά το όρια από αφέλεια και χωρίς κακό σκοπό, και από άτομα που ήδη έχουν κερδίσει την εκτίμηση, τον σεβασμό μου και τα σχετικά.
  Γενικότερα σαν άνθρωπος, απέναντι σε ανθρώπους που μου έχουν δείξει έναν καλό χαρακτήρα, μια καλή εικόνα, και αρετές που τυγχάνουν εκτίμησης και σεβασμού, μπορώ να καταπιώ ένα, δύο πραγματάκια που θα με φέρουν σε κάπως δυσάρεστη ή άβολη θέση. Δηλαδή, έχω εκτιμήσει ότι τα κάνουν χωρίς να θέλουν να προσβάλλουν και να δημιουργήσουν δυσάρεστα συναισθήματα (παρά το τελικό αποτέλεσμα). Και ακόμη, έχω ως τρόπο ζωής το ότι αν μπορείς να αποφύγεις μια δυσάρεστη κατάσταση με ανθρώπους που αγαπάς, απόφυγε την. Όμως αλήθεια, πόσο βοηθάει να μαζεύεις μέσα σου αρνητικά συναισθήματα? Έτσι δεν αφήνεις το ελεύθερο αυτό το πράγμα να επαναληφθεί, και ως προέκταση, να επαναληφθεί και το αρνητικό σου συναίσθημα? Μήπως τελικά δεν πρέπει να λογαριάζουμε με δυο μέτρα και δυο σταθμά, και να ισχύει το ίδιο και για τον φίλο, και για τον ξένο, και για τον γνωστό? Γιατί στην τελική στο ίδιο αποτέλεσμα καταλήγουμε. Αυτό λοιπόν λέω να εφαρμόσω από εδώ και μπρος, και θα σας κρατήσω ενήμερους για το συνέβη. Έτσι γιατί γουστάρω να τεστάρω πράγματα για σας (ο αλτρουιστής).
                                                                                                          Φιλιά και αγάπη άπειρη,
                                                                                                                                           Mr Insane.





1 σχόλιο:

  1. Εγώ πάντα σέβομαι τα όρια σου. Για αυτό και τα επισέπτομαι συχνά :-Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή